De HRV is een manier om weer te geven wat de invloed van zowel het parasympathische zenuwstelsel als het sympathische zenuwstelsel is. Vanuit de psychologie gaat het om het evenwicht tussen deze twee invloeden. Een hoge HRV zorgt bijvoorbeeld voor een goede emotieregulatie, besluitvorming en aandacht, en een lage HRV geeft het tegenovergestelde aan. Het parasympathische zenuwstelsel werkt om de hartslag te verlagen, terwijl het Centrale Zenuwstelsel werkt om de hartslag te verhogen. Iemand met een hoge HRV kan dus bijvoorbeeld een verhoogde parasympathische activiteit weerspiegelen, en iemand met een lage HRV kan een verhoogde sympathische activiteit weerspiegelen.
Naast de mate van variatie wordt ook gekeken naar de manier waarop de hartfrequentie verandert. Tijdens stress vertoont het hartritme een grillig patroon, het hart reageert op een chaotische manier op interne en externe factoren. Tijdens balans is er een mooi golvend patroon. Dit laatste wordt hartcoherentie genoemd en is een mate voor interne balans tussen lichaam en geest.
Hartcoherentietraining is erop gericht de balans in het autonome zenuwstelsel te herstellen. Hoewel hartcoherentie de mate van stress vermindert, is het niet precies hetzelfde als ontspanning.
Tijdens de fase van coherentie is er vaak sprake van een rustige, heldere, observerende waarneming. Op het computerscherm wordt getoond hoe het ritme van het hart van moment tot moment verandert en wat de invloed van ademhaling, stressoren en emoties is op de variabiliteit.
Meer weten? Vind een therapeut in de buurt.
Meer weten, vind een therapeut in de buurt
